सुधा,

हत्तेरिका!!  कस्तो नाम अरेओ  मुन्छे रोजेकि बाबै !! बरु' धने'  नाम अरेओ  मुन्छे सित पिरीम गर्या भे हुने--हउरबालै जागिर नभे'नि उसअ 'धन' छ नि भुनेर संझाउन सइलो हुनेथ्यो कि भन्चु र

के हुँदै छ जो गाम्ले पातकीहरु,
कस्तो हल्ला खल्ला हो आज,
सबैलाई तीन चार दिन्को देखी बाँकी रहेको
तारेमाम्
सबै सञ्चै होला
को को छ हँ.

अझै रिस उठिराछ। सांच्चि हो यो देशाँ मामाले नलाने भा भे फ्रेन्चलाई आज गोर्खेको राउन्ड किक कस्तो हुन्छ देखाइदिन्थें मुइले।

यस्हो बहिर हावा खान के गाको थिए, नातिनी केटी आयिछिन हल्ला सल्ला गरेछन, हैन त्यो लुतुरे चै होनी।
यो मिस नानी ले आधी आधी बोलेर अर्थ लाउनै गाह्रो हुने भन्या।
हैन कुन चै फ्रेन्च परेछ, बज्जे लाई गोर्खे किक हानी हलौ ल, मनी छु यहाँ, कसरी कुन स्टाईल ले हान्ने हो भनुम, ब्रुश ली ले हानेको फ्ल्यिङ किक झै हान्ने होकी।

lahare lai baashi taremam hai hijo aasti dekhi ko..

हैन यो भाउजुlai तिरी मिरी झ्याइ पारो कि के हो , कस्तो आँखा घुमाको हो।

बल्ल चौतारी छिरेकी, कोइ थिएन। आखा धुमाइ घुमाइ हेर्दा नि कोइ देखिन्न।
अनि के छ हर्के दाइ? (मलाइ भाउजु भन्नुहुन्छ, म के भनुं खै, सुरुमै हर्के दाइ भनें, त्यहि बानि लाग्यो)
के पाक्दै छ आज? मैले त गोलभेडा मा सिद्रा (अत्ति नै सानो माछा) हालेर पकाको छु, बास्ना मज्जाले अै रा'छ।

मलाई हर्के भने भयी हाल्योनी, नामनी सजिलो लेख्ननी सजिलो, रिथ्थेको जस्तो होर, लेख्ननी गाह्रो तीन चोटि एडिट गर्नु पर्ने कहिले के हुने कहिले के हुने।।
ओह हो त्यो सिद्रानी पायिन्छ र भनेको, मलेखुमा बेच्न राखेको हुन्थ्यो है नेपालमा खुब खयिन्थ्यो, काठमान्डु छिर्दा बोकेर लगिन्थ्यो घरमा पकाउदा निक्कै मिठो हुने है, अनी त्यो कर्णाली नदिको माछानी मिठो गान्ठे सम्झेरा मुख बाट पानी नै आउने हो मेरो त।।
हेरी त्यो माछामा अली कारी सर्शिउ हाले त झन यस्तो मिठो हुन्छ ट्राइ गरुम त आझ। मैले चै सुरु नै गरेको छैन पकाउन एक्छिनमा थाल्ने हो।
आझ चै झोल पकाउने बिचार  गर्दै छु, दाल खादा खादा वाक्कइ भयियो।
 

आहा सिद्रा हालेको रामभेंडाको अचार ट्वाक्क क्या स्वादिलो हुन्छ है नेप्ची भाउजु। अचार सम्झेर रिस नि भुलियो।

अनि अचारलाई सितन म:म: नि हो कि आज?

ए हर्के काका झ्वाइंखट्टे नखा थुप्रो भ'च, लु शुरु गरम आजै देखि। भोली त छंदैछ झन।

अन्तरे बाको हिजो गीत फर्मायिश दामी थियो, बेलुका सुनेको थिए, आझ नि जावोश न एक दुइटा बशेर सुनम। 

कोशीको माछाको त कुरै नगरुम, दोलालघाट मानी निक्कै मिठो पाउने है माछा त। जनकपुरमानी खयियो माछा ओह हो आझ माछा सम्झियो नेपाल झल झल्ती आँखा अगाडि घुम्न थाल्यो हो।

हे हे अन्तरेजिको रिसै भगाइदिएं, धन्य हो त्यो सिद्राको अचार। 
मो: मो: खादां वाक्क भैयो यो पाली। हरेक हप्ताको दुइ तिन् दिन मो: मो:।
त्यो हर्केदाइले (फेरि नि दाइनै भन्न आउंछ) भन्नु भाको माछा त यता आ' देखुन खाकै छैन। त्यो सर्सिउं हालेर झोल भाको माछा खाना कम्ता मज्जा अौदैन थ्यो।
यो सिद्रा त कोरिएन हो। माछाका स-साना भुरा सुकाको।

तिर्शुलीमा नि पायिन्थ्यो झिङे माछा क्या खायिन्थ्यो है, जनकपुरमा त मान्छे हरु काडानी मुख्मा नै केलाउन सक्ने, हामीले कुखुराको हध्धी चपा झै चपाउने तिनिहरु त, मैलेनी गर्ने भाको झन्डै मरेको घाटिमा काडा अड्केर।

तारेमाम्
खाना पाक्दै छ, तेसैले अली बेस्ट छु,
पाक्नै लाग्यो, ल तु आए म

आज त माछा को दिन् रैछ। हर्केदाइ तपाइ जनकपुर बाट हो?
जनकपुरको माछा भनेसि त काठमाण्डुबासिहरु भुतुक्कै नि।

बाउचाले नि माछा पकाउंदै हो?
फोटो गो?

एउटा एक्दमै  राम्रो नेवारी गीत

म पनी माछा पकाउदै हो,
भख्रै पाक्यो,
फोटो कस्को फोटो
पीत: तारेमाम