बा २ करोड को लोभ मा ,
बाबुराम अंकल ले दिन्छ भन्ने विश्वाश मा
सगरमाथा चड्छु भनी खोकी हाले ,
पैसो त मिलेन मिलेन सगरमाथा चै चाडनै पर्ने भो ,
बा यो पाली कस्को को आँखा लाग्यो हाम्रो कमाइ मा
मैले फोकट मा काम गर्न पर्ने भो ।
बा सगरमाथा चड्न गाह्रो रइछ ,
१३ हजार को लास मा चडेर सत्ता पुगे जस्तो सजिलो रइनछ ,
घोडा चडेर रोल्पा गये जस्तो हैन रइछ ,
पचासो काम्रेद काम म राखेर मस्ती गरे जस्तो हुन्न रइछ ,
बा सगरमाथा चड्न गाह्रो रइछ ।
बा सगरमाथा ले तिम्रो कुरो मान्दैन राइछ ,
मैले म प्रचन्न को छोरो हुँ भनेको
सुनेको न सुनै गर्दो रइछ ,
मैले म सँग अझै धेरै सक्ती छ भनेर धम्क्याको
अटेर गरेर बस्दो रइछ ,
हीउ पारेर मलाई सगरमाथा ले बा अगी बद्न नदिदो रइछ
बा यहाँ तिम्रो पावर नचल्ने रइछ ।
बा एउटा बात चै यहाँ रमाइलो रइछ,
जती जाड खाएनी हुने रइछ ,
जता लडे पनि हुने रइछ ,
न यहाँ पत्रकार छ ,
न क्यामरा ,
न कसैले देख्ला भन्ने डर छ न कसैको वास्ता नै छ ,
बा यहाँ जाड तन्न खान पाइदो रइछ ।
बा यहाँ त एक दम चिसो रइछ ,
मैले हिजो ग्रिनेड पड्काएर आगो बालेको थे ,
एक छिन त तातो भो ,
तर सगरमाथा को चिसो सामु हाम्रो केइ नलाग्ने रइछ ,
हाम्रो त्यस्तो महँगो बारुद पनि फिक्का भो ,
बा सगरमाथा तिमी भन्दा बल्वान रइछ ।
बा मलाई थाहा छ ,
तिम्लाई नि थाहा छ
मैले सगरमाथा चडेर सम्भिधान बन्दैन ,
न त मैले सगरमाथा चडेर शान्ति नै आउछ ,
मैले त केबल जनता को आँखा मा छारो हाल्न खोजेको थे,
प्रचन्न पुत्र ले केही गर्यो भन्ने पार्न खोजे थे ,
तर बा केही गर्यो भन्ने पार्न लाई केइ गर्न पर्ने रइछ ,
सित्तै मा हजारो काम्रेद को लाखौं खाए जस्तो सजिलो रइनछ
बा सगरमाथा चडन गाह्रो रइछ,
किनकी सगरमाथा ले रगत को भाषा नबुज्दो रइछ ।
Note :For sure I am not Prakas Dahal , Please comment about my poem, not about politics over here. Thank you
.png)
